Arboretum De Witte Hinde in het Witte Hindepark is een pop-up initiatief van atlasvanede.nl en (nog) geen officiële benaming van de gemeente Ede. Deze bomenverzameling is uniek in Ede: nergens zijn zoveel monumentale en waardevolle bomen, van zoveel verschillende soorten, op één plek in Ede te vinden. De basis wordt gevormd door de bomen van het huidige Witte Hindepark, ooit de tuin van hotel De Laar/ Weltevreden/ De Witte Hinde. Alle foto's: (c) Allard Bijlsma, behalve als anders vermeld.
Aanwezige boomsoorten
Berken, sparren (1970) en esdoorns (1950).
Esdoorn (1950) en zomereik (1920).
Twee zomereiken uit 1930 bij de 'Kiss-and-ride'.
Boomsoorten die hier onder meer voorkomen: Zomereik (1900/1920), Beuk, Amerikaanse Eik (1930), Valse Acacia (foto's links- en rechtsonder), Berk, Douglasspar (foto rechts/ 1970), Vliegden/Grove den (1930), Lijsterbes, Paardenkastanje (foto links/ 1920), Gewone Esdoorn (1930), Canadese Esdoorn, Gewone Linde (1980), Hazelaar, Conifeer (foto boven midden), Hulst, Vlier, Populier, Krent, Vogelkers, Amerikaanse Vogelkers en meer kleinere bomen.
Links en rechts: een zogenaamde Valse Acacia (1960). In het midden een zomereik uit 1920.
Op deze kaart zie je in donkerblauw de huidige grens van een mogelijk arboretum (idee van Atlas van Ede), deel uitmakend van het Groene Lint. Met zwart omgeven zie je het gebied dat in 2024 vrijkomt als het station naar de zuidzijde is verplaatst. Dit gebied kan aan het arboretum worden toegevoegd en worden beplant met unieke boomsoorten, al dan niet in bakken (zie bij Arboretum van de Toekomst). De aangegeven blauwe punten betreffen bestaande monumentale bomen, allemaal ouder dan 80 jaar en geplant van 1900 tot 1940. De witte blokjes zijn zogenaamde 'waardevolle bomen, meestal geplant tussen 1940 en 1980. Ik heb dit globale plan [ hier in mijn schetsboek ] verder (op eigen titel) uitgewerkt. Inmiddels is het gebied anders ingericht, maar de gemeente Ede gaf in 2025 aan wel te willen gaan voor groene zones door Ede.
Ziekte paardenkastanje | 2025
De meer dan een eeuw oude paardenkastanje in het arboretum is helaas ziek. De ziekte die veel paardenkastanjes treft (ook op het Noordplein), wordt kastanjebloedingsziekte genoemd. Het is een bacterieziekte die de boom verzwakt en kan leiden tot afsterven van takken of zelfs de hele boom. De ziekte wordt veroorzaakt door de bacterie Pseudomonas syringae pv. aesculi. Deze bacterie nestelt zich in de bast van de boom en verstopt de sapstroom, waardoor delen van de boom afsterven. De ziekte herken je aan roestbruine, vochtige plekken op de bast van de boom die gaan 'bloeden', waarbij een stroperige, donkere vloeistof vrijkomt.