In dit onderdeel aandacht voor de vele kunstvoorwerpen die het straatbeeld van Ede sieren. Het is ondoenlijk hier alles te tonen, maar ik zal de lijst regelmatig uitbreiden. Alle kunst op straat is terug te vinden in deze kaart: [ klik hier ]. Daar komen ook de meeste beschrijvingen vandaan. Wil je zien hoe beeldhouwwerken in Ede worden geplaatst? Kijk dan eens [ hier ]. Alle foto's: (c) Allard Bijlsma, behalve als anders vermeld.
Stalagmite | Carlo Borer | 2022
Dit beeld staat in het toekomstige Stadspark bij het gemeentehuis. Op 16 december 2022 was de officiële overdracht van de sculptuur Stalagmite, een geschenk van het HVA cultuurfonds aan de Gemeente Ede. De onthulling werd verricht door de kunstenaar Carlo Borer zelf en wethouder van Cultuur Karin Bijl. Wil je zien wat er bij komt kijken om dit beeld te plaatsen, klik dan [ hier ].
Een stalagmiet is een staande kalkopeenhoping, zoals je die vindt in een druipsteengrot.
Videokunst in de ENKA-Schoorsteenpijp | Arno Setz (2022)
In de ENKA-schoorsteen draaide in de zomer van 2022 de muziekfilm ‘Draadloos’ van de Edese kunstenaar Arno Setz. De film wordt rondom geprojecteerd door middel van videomapping. Softwareontwikkelaar Roland Smeenk maakt het meemaken van de video tot een belevenis. Geluid en beeld was vanuit verschillende plekken te horen, waardoor het publiek het gevoel had er midden in te staan. In de korte film zien we een reizende muzikant die langs de restanten van de oude fabriek loopt. In het gras vindt hij een ENKA viscose draad. Als de reiziger het oppakt krijgt hij flashbacks van de ENKA en van de mannen van het ENKA-koor die door de lege fabriekshallen lopen en repeterend ‘De Machines Zwijgen’ zingen.
Zonder titel | Auke de Vries (2022/ 2005)
Dit beeld stond oorspronkelijk op het oude marktplein, maar verdween jaren na plaatsing in een depot. Sinds voorjaar 2022 staat het op de hoek van de Brouwerstraat en de Telefoonweg. Het beeld is opgebouwd uit diverse geometrische vormen. Op de oude plek kwam het beter tot zijn recht. Voor meer over Auke de Vries, zie in de Wikipedia.
Zit | Erik Buijs (2022)
Dirk Erik Buijs (Rhenen, 3 november 1970) is een Nederlandse beeldhouwer. De kunstenaar woont en werkt in Oosterbeek. Bron: Wikipedia.
De onderste drie foto's tonen het proces van plaatsen. Bron en uitvoerder: (c) Han van Ee.
Wishful thinking | Tineke Thielemans (2022)
Tineke Thielemans uit Bennekom, maakt beelden in brons. [ naar haar website ]
Handen | Eja Siepman (2021)
In december 2021 is dit beeldhouwwerk onthuld op de Paasberg. Dit door Eja Siepman gemaakte werk, met de naam 'Handen', is onthuld door burgemeester Verhulst. Het is opgedragen aan de coronatijd. De tekst op het werk luidt: 'Handen voor hen die waren, voor hen die zijn en voor hen die komen'. Het zal worden opgenomen in de Kunstroute Ede-Centrum en onderdeel uitmaken van het hier te ontwikkelen Stadspark. Meer weten: [ Villa Hinkeloord: werk van Eja Siepman ].
Eja Siepman van den Berg werkt en woont in Beetsterzwaag. [ naar haar website ]
De onthulling van het beeld vond plaats op vrijdag 17 december, toevallig op de verjaardag van Eja Siepman.
Situatie februari 2022.
Bushuis | Zeinstra van Gelderen (2018)
Het Bushuis is een klein betonnen huisje dat op het eerste gezicht mysterieus oogt. Het is bedoeld als een interactief kunstwerk: je kunt door een sleutelgat naar binnen kijken. Wat je dan ziet is een driedimensionale weergave van Vincent van Gogh's schilderij "Slaapkamer in Arles", maar dan in grijstinten en met een spel van licht en schaduw. De enige lichtbron in het huisje komt via de schoorsteen, wat een bijzonder visueel effect geeft. Hoewel Van Gogh nooit in Ede heeft gewoond, is hij wel verbonden met de regio via het Kröller-Müller Museum in Otterlo, waar veel van zijn werken te zien zijn. Het Bushuis verwijst dus indirect naar deze culturele connectie. Het dak van het Bushuis steekt opvallend uit. Dat is niet zomaar: het biedt beschutting aan studenten van de naastgelegen Christelijke Hogeschool Ede (CHE) die op de bus wachten. Foto's: augustus 2025.
Busmuur | Zeinstra van Gelderen (2018)
De Busmuur aan de Zandlaan in Ede is het minder bekende, maar essentiële tegenstuk van het kunstwerk Bushuis. Samen vormen ze een tweeluik dat in 2018 werd gerealiseerd door het architectenbureau Zeinstra van Gelderen, in opdracht van de Kunstcommissie Ede. De Busmuur bevindt zich aan de overkant van het Bushuis, bij de bushalte. Waar het Bushuis een visuele en introspectieve ervaring biedt via het sleutelgat, lijkt de Busmuur meer gericht op de interactie met de openbare ruimte en het functionele aspect van wachten op de bus. De Busmuur en het Bushuis zijn ontworpen om samen een verhaal te vertellen en een bijzondere ervaring te creëren voor voorbijgangers en studenten van de nabijgelegen Christelijke Hogeschool Ede en Aeres mbo.
Kat en Muis | Jeroen Henneman | 2012
De beeldengroep staat boven op een hardstenen sokkel, die ook als bank gebruikt kan worden. Henneman heeft op eenvoudige en heldere wijze de twee dieren afgebeeld. Hij heeft zich laten inspireren door houten puzzels voor jonge kinderen. De kenmerken van de dieren zijn teruggebracht tot herkenbare vormen.
Beeldenroute | Adri Verhoeven (2012)
Steenformaties die het Veluwe landschap bevolken. Bij het zien zul je jezelf even afvragen of dit restanten van een heel recente ijstijd kunnen zijn. Beter kijkend zie je dat er toch een sturende hand moet zijn geweest. Op de groene Veluwe zijn de stenen in hun element. Ze bevolken een open veld, liggen onder een boom, vleien zich tegen elkaar of clusteren zich met hun soortgenoten.
Deze zorgvuldig vormgegeven stenen zijn steen gebleven. De kunstwerken zijn samengesteld uit ruwe en gepolijste stenen. Stenen met een dikke verweerde, ondoordringbare huid en blootgelegde stenen die hun hart tonen.
Zie rechts globaal de locaties waar ze zijn te vinden. Voor een fietsroute erlangs: [ klik ].
Adri Verhoeven uit Kerkdriel, maakt beelden van steen. [ naar zijn website ]
Gedenksteen De Leeuw (replica) (2011)
De Leeuw is een kopie van een beeld dat hoorde bij het herdenkingsmonument voor de gevallenen van het Regiment Verbindingstroepen op het voormalige exercitieterrein van de Elias Beeckmankazerne. Het echte beeld is op 16 december 2010 verhuisd naar Amersfoort. Op die dag werden de kazerneterreinen officieel overgedragen aan de Gemeente Ede