Stationsweg | de even kant | huis voor huis

Het is een genot de gehele Stationsweg eens af te lopen of te fietsen. Even leek het erop dat alle villa's het loodje zouden leggen en vervangen zouden worden door (vaak lelijke) appartementencomplexen. Gelukkig zijn vrijwel alle oudere panden hier nu een gemeentelijk monument geworden. Op deze pagina loop ik heen via de even nummers (deze pagina) en weer terug aan de oneven kant [ klik hier ]. Voor informatie bij de panden heb ik gebruik gemaakt van het boek 'De Stationsweg in Ede', uit 2013, van Kees van Lohuizen. Hier is ook een herdruk van beschikbaar. Alle foto's: (c) Allard Bijlsma.


Deze pagina is nog in ontwikkeling.


De even kant | 2 tot 186


2-4

Dit pand is in 1922 gebouwd en was in gebruik als slagerij, met winkel en woonhuis. In 1933 werd het een lunchroom. Ook komt er hotelaccommodatie. Het heet dan hotel-café-restaurant 'GEA', naar de voornamen van het beheerdersechtpaar: Geertruda en Adriaan. In het pand is nu restaurant Dixie's gevestigd.


6

Ook dit pand is gebouwd in 1922. Het was een woon-winkelhuis, gebouwde in opdracht van mej. A.J. Kraneveld. Het benodigde hout voor het pand werd gekocht bij Houthandel Tulp, dat zich aan de overzijde bevond. Het pand heeft nu een horeca-functie.


8-
14

Dit was oorspronkelijk een dubbel woonhuis met winkel, in 1927 ontworpen door W.G. Wiepking. Het pand heeft links en rechts hoog doorlopende zijfronten. Hier hebben rond 1990 een kleermaker gezeten en daarnaast café 'Le Papillon'. Het is nu bekend onder de naam 'Bistro Twaalf 14'. De panden zijn nu samengevoegd tot één. 

Le Papillon in 1990. Bron: Gemeentearchief Ede.


16-
22

Het pand 16-18 werd in 1931 als winkelpand ontworpen door W.G. Wiepking. Het pand is veel verbouwd en nu deels winkel en deels kantoor. Hier was ook lang de bloemenzaak 'Erica' gevestigd. Pand 20 is in 1986 verdwenen, voor de aanleg van de huidige Telefoonweg. Dit straatje stond bekend als het 'Tulpstraatje', omdat het een verbindingsweg was tussen de bedrijfspanden van Tulp aan de Stationsweg en de Maanderweg. Hier stond een kleine villa uit 1926. Pand nr 20 was al eerder verdwenen en al niet meer aanwezig toen apotheek Weideman in 1953 hier ging bouwen.

In 2022 werd de aansluiting van de Telefoonweg met de Stationsweg hier verbeterd.


24
24a

In 1953 wordt op deze plek, pal naast het Tulpstraatje (Nu: Telefoonweg) apotheek Weideman gevestigd. In 2009 maakte het pand plaats voor 4 winkels en 16 appartementen, onder de naam 'De Tulp'. Apotheek Weideman verhuisde naar de Willen de Zwijgerlaan en nam intrek in het nieuwe gezondheidscentrum, dat gebouwd werd op de plek van de Open Haard.

In 2022 werd de aansluiting van de Telefoonweg met de Stationsweg hier verbeterd.


26
28

Tot 1968 stond hier de villa 'Kieckuyt', die eerder 'Erica' heette. Na de sloop is hier één van de eerste appartementencomplexen van Ede gebouwd (1972), dat de iets aangepast naam 'Kieck Uyt' kreeg. 

Villa Erica in 1935. Bron: Gemeentearchief Ede.


30
32

Dit dubbele woonhuis is in 1931 ontworpen door H. Meyerink uit Doorn. De voorgevel is nog origineel. Hier woonden onder meer een luitenant-kolonel, een dominee en een huidarts.

34

Dit huis is in 1939 gebouwd, in opdracht van legerkapitein G.M. Gerritsen. Ontworpen door R. de Jong uit Heelsum. Er is een artsenpraktijk in gevestigd geweest. Het pand heeft nog het originele aanzien.


36

Dit pand is in 1927 ontworpen door architect G.L. van Straaten, die ook de eerste steen heeft gelegd. Het was een kantoorpand met bovenwoning. Het pand is aan de achterkant later vergroot. In gebruik als notariskantoor.


38

Dit gebouw is gebouwd als drukkerij met bovenwoning op opdracht van J. Frouws. Hij was uitgever en oprichter van de Edesche Courant. Het gebouw is ontworpen door J.J. van Egmond. In 1992 ging de krant op in het Gelders Dagblad (nu: de Gelderlander). De drukkerij werd verplaatst naar industrieterrein de Frankeneng. Het is nu in gebruik door notariskantoor van Putten.

Bron: Anton Maijen.


40
42

Het lijkt een enkele villa, maar het is een dubbele. In 1925 gebouwd voor H. Kremer en ontworpen door J.J. van Egmond. Kremer ging wonen op nr 42, terwijl de assistent-directeur van de zuivelfabriek in 40 gaat wonen. Later woonde hier onder meer de bekende wethouder Bos.


44

Nummer 44 heet Panta Rhei (alles stroomt). In 1923 ontworpen door directeur gemeentewerken A. Weener, die er zelf ging wonen. Aanzicht is nu nog conform de oorspronkelijke bouwaanvraag. Hier is nu een bedrijf gevestigd.


46

Dit pand is nu verbonden met de panden 48a en 50 en is in gebruik als kantoor. Over dit pand is weinig bekend.


48a
50

Dit pand is vooral bekend omdat hier het huis-aan-huisblad Ede Stad lang was gevestigd. In 1922 is het gebouwd als een winkel met woonhuis voor fotograaf Joh. van der Aa. Het is nu verbonden met pand nr 46. 


52
54

Sinds het jaar 2000 staan hier twee appartementengebouwen. Men heeft het de naam 'Du Bonheur' (NL: Geluk) meegegeven. In 1888 stond hier een oude villa, met de naam 'Boschzicht'. In 1977 werd het pand aangekocht en afgebroken, voor de bouw van garage Middendorp. Ook de villa uit 1923 op nr 54 wordt  afgebroken en daar later bij betrokken. 

Garage Middendorp op de hoek van de Stationsweg en de Beuekenlaan. Bron: Gemeentearchief Ede.


56

Het huis heet Wende, maar oorspronkelijk was de naam Sonnewende. Het is rond 1888 gebouwd naar ontwerp van architect E.W. van Gendt. Vanaf 1919 is het een rusthuis. In 1929 is het verbouwd door de uit Nederlands-Indië teruggekeerde botanicus en arts H. de Haan. Hij heeft het ingrijpend laten verbouwen en geeft het de naam Wende. Het huis is bekend door de winkel Toko Neba van de stichting Child Support Indonesia (Anak Asuh). De tuin loopt door tot aan het Zwarte Laantje.


58

Het huis dat hier staat, staat hier sinds 1951/ De bouwstijl is die van de Delftse School. Oorspronkelijk stond hier een ouder huis, uit ongeveer 1890. Tijdens WO II was dit stuk nog de moestuin van nr 56.


60

In 1984 is de hier staande villa uit ongeveer 1889, en met de naam 'Silva Sanat', afgebroken. Daarna is het huidige kantoorgebouw hier geplaatst. Het heeft de oude naam gekregen.


62
64

Deze dubbele villa stamt uit 1903. Gebouwd door de Edese Bouwmaatschappij, die in 1914 failliet ging. Eigenaar werd in 1920 de van de NCRV bekende D. Pereboom, die op nr 64 ging wonen. Wil je meer weten over Derk Pereboom, kijk dan hier in het [ artikel in Archieval ].


66

Op de hoek van de Larixlaan staat ook huis 'Vredesteijn'. Dit pand is in 1933 gebouwd. Daarvoor stond er een villa die achtereenvolgens heette: Wilhelmina, Erica en Vrede 


68
70
72

Voor 1962 schijnen er huizen gestaan te hebben op de nr's 68 en 70, maar daar ontbreekt informatie over. Op 72 stond villa 'Dennenheuvel', rond 1898 gebouwd in opdracht van Hendrik toe Water. Hij verkoopt het in 1906 aan wethouder mr. IJssel de Schepper. In 1955 werd deze villa gesloopt. Van 1956 tot 1984 stond daar bejaardencomplex 'Bethanië'. Sinds 1988 staat daar een nieuw appartementencomplex, dat weer 'Dennenheuvel' heet. 


74

Villa 'Berg en Dal' dateert uit ongeveer 1890. Het hek langs de weg is waarschijnlijk nog origineel. In de jaren '60 is het pand tijdelijk in gebruik geweest voor de Christelijke Hogere Landbouwschool. Die zat ook een tijdje in noodgebouwen aan de Irenelaan.


nr 76 t/m 116 volgt in april 2022.


118
120

De molenaarswoning van de Keetmolen heeft als nummer 118. Er is (zover mij bekend) geen nummer 120 aan de Stationsweg. De grond voor de molen is in 1858 door de buurt Maanen verkocht aan Cornelis van de Craats. De concessie voor de molen is in 1865 aangevraagd. Een eerder op deze plek staande molen is afgebrand.


122
124

Op de hoek van de Dr. Ariënsweg staat op nr 122 sinds 1925 een van oorsprong dubbel winkelpand met bovenwoningen. In het pand hebben diverse kappers gezeten. Het heeft nu een horeca-functie.

Op nummer 124a zat ooit een garage. Dit pand staat op de nominatie om afgebroken te worden en te worden vervangen door appartementen.

Nr 124a

Nr 122-124


126-
186

Aan de noordzijde van de spoorlijn Arnhem-Utrecht ziet men rond het jaar 1905 Hotel 'Van Laar' staan. In 1912 gaat het hotel over naar Joh. v.d. Berg onder de nieuwe naam "Hotel Welgelegen". Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt het hotel gebruikt als Wehrmachtsheim voor de Duitsers en na de bevrijding in 1945 zitten er Canadese soldaten in. Uiteindelijk wordt het totaal uitgewoonde hotel geheel opgeknapt en komt er een uitbreiding met 40 bedden. In de jaren '60 wordt het hotel verpacht aan het echtpaar Liebrechts-Katz. Het krijgt dan de naam "De Witte Hinde". In 1975 wordt de daar nog aanwezige bebouwing afgebroken om plaats te maken voor het Witte Hindepark en het appartementencomplex "De Witte Hinde".