De Sysselt is een uitgestrekt bosgebied ten oosten van Ede met daarin heidevelden en oude beplante stuifzanden. Er is ook een wildobservatiepost. De Sysselt is al eeuwenlang een productiebos, waar men nog steeds kapsystemen gebruikt die tegenwoordig zeldzaam zijn. Er is een grote verscheidenheid aan boomsoorten, die het Geldersch Landschap in stand houdt. Het beheer van de spoorzone is gericht op openheid. Alle foto's: (c) Allard Bijlsma.

Geldersch Landschap

Het zogenaamde Noorderbos was vroeger een groot heideveld dat gebruikt werd voor beweiding van schapen en het afsteken van plaggen. Voor herbebossing moest de arme bodem eerst vruchtbaarder gemaakt worden. Hiervoor werd de grond enige tijd als akker gebruikt. Na de Tweede Wereldoorlog zijn hier onder andere Japanse lariks, douglas, fijnspar, grove den en Amerikaanse eik gezaaid. Er ontstond toen weer een kleinschalig bosbeeld.

De Sijsseltselaan

Dit is de al honderden jaren oude toegangsweg vanuit Ede, dwars door de toenmalige kazerneterreinen Elias Beeckman en Simon Stevin door, naar de Sijsselt. Helaas zijn de bomen in de loop van de tijd flink aangetast door verstoringen, zoals de aanleg van de Parklaan in 2022. In 2021 zijn er op opengevallen gaten in de bomenrij, nieuwe bomen geplant. Je kijkt in de richting van nieuwbouw op Simon Stevin.

Het Paradijs

Bekendste deel van de Sijsselt is het Paradijs: een open dennenbos van tenminste 180 jaar oud, aangelegd op stuifheuvels. Het Paradijs is ontstaan in de 17de eeuw toen schaapherders uit het nabijgelegen Manen naar de Sysselt trokken om er hun schapen te weiden. Honderden schapen trapten de heide in het tussenliggende gebied tot zand. Met een zuidwestenwind ging het zand stuiven en belandde in de Sysselt. Op deze wijze zijn de stuifheuvels ontstaan. Om het stuifzand vast te leggen werd het in 1842 ingeplant met grove dennen.